Foodretail is net een wielerkoers. Je zou kunnen zeggen: in de supermarktsector is de laatste jaren een wielerkoers gereden, is na 200 km het peloton uiteengevallen en sommigen zijn niet meer helemaal fris.

Favoriet Albert Heijn heeft door slimme overnames en samenwerkingen (Deen, Jan Linders) z’n positie verder versterkt zonder een trap te veel te doen. Met zo’n 37% marktaandeel is de tijd van overnames wel voorbij en zal AH het van autonome groei, kostenbeheersing en waardecreatie moeten hebben.

Jumbo en Plus hebben de afgelopen jaren wat te veel werk verzet en betalen daar nu de tol voor. Hijgend in het wiel van Albert Heijn is het de vraag of zij op tijd hersteld zijn om in de finale van de koers weer vooraan mee te rijden.

Jumbo probeert in korte tijd wat ballast overboord te gooien zodat er wat minder kilo’s bergop mee omhoog hoeven. Snijden in media-uitgaven, sponsoring, hoofdkantoor en scherper inkopen moet zo’n € 100 tot 200 miljoen opleveren. En nu de laagste lokale prijsgarantie is komen te vervallen, moet het een nieuwe marktpositie zoeken. ‘Jumbo zoals Jumbo bedoeld is’ mag dan mooi klinken en wellicht hebben velen hier een bepaald beeld bij, maar terug naar edlp lijkt uitgesloten, met een kostenstructuur die niet in de buurt komt bij die van de merkendiscounters. Wellicht biedt samenwerken met Edeka soelaas.

“De vraag is of Aldi de koers nog gaat uitrijden of voortijdig afstapt”

Plus draaide goed aan het begin van de koers, maar heeft zich toch wat verslikt in de fusie met Coop. Er is zand in een verder goedlopende motor gekomen en de vraag is of Aart van Haren die motor snel weer soepel kan laten lopen. Deels ligt er een uitdaging op logistiek gebied met het nieuwe dc in Oss en deels is de organisatie intern druk met de ombouw van Coop’s. De verkoop van de kleinere Coop’s en het omzetten van Coop-filialen naar winkels van zelfstandig ondernemers lijkt een goede keuze om versneld weer op het oude spoor te komen.

Dan naar de merkendiscounters van Superunie. Die rijden de laatste jaren weer als een tierelier. De toegenomen prijsgevoeligheid heeft voor rugwind gezorgd en de branche kijkt jaloers naar groeicijfers van formules als Dirk, Vomar en Nettorama. Zij hebben hun handen ook niet gebrand aan online en alle complexiteit en kosten die dit met zich meebrengt. Door het KISS-model (‘keep it simple and stupid’) blijken ze een taaie concurrent en zouden ze met een scherpe demarrage richting de eindstreep Appie nog wel eens kunnen verrassen.

Van de hard discounters zit Lidl er ook nog fris bij, maar Aldi staat al een tijdje langs de kant met een kapot achterwiel. De vraag is of Aldi de koers nog gaat uitrijden of voortijdig afstapt, zoals onlangs in Denemarken.

Picnic ten slotte is de ‘dark horse’: heeft al veel werk verzet, maar zit er nog opvallend fris bij. De recente kapitaalimpuls van ruim € 300 miljoen geeft ook de ruimte om het businessmodel verder te verbeteren.

Vooralsnog zet ik mijn geld op een overwinning van Appie in 2024.

Foto: 123RF

Meer EFMI Columns:

• Terug naar Jumbo zoals Jumbo bedoeld is

• Een gewaarschuwd merk telt voor twee

• Internationaal inkopen heeft ook een keerzijde

• Wat kunnen we van Schoof-I verwachten?

• Wordt het niet tijd…

• Aldi: too Lidl too late?

• CSRD, wat moet je ermee?

• De supermarktsector polariseert

Op de hoogte blijven van de laatste insights?

Wilt u periodiek geïnformeerd worden over nieuwe onderzoeksartikelen, columns, EFMI-studies en EFMI-kennisevents? Laat dan hier uw gegevens achter: